(عکس کاملا بی ربط به متن)
اخیرا دارم کتاب"نیمه تاریک درون "رو میخونم.
یه جاهایی آخرای فصل پنجش مجبوری یه عالمه صفت بد و با صدای بلند به خودت نسبت بدی و بخونی،تا ببینی از دست کدومش بیشتر عصبانی میشی و اگه کسی بهت اونو بگه ناراحتت میکنه، واسه اینکه بتونی با خودت صادق باشی و اون چیزایی که باید و بفهمی(توضیح بیشتری نمیدم چون تا کتاب و نخونی طبیعتا برات قابل درک هم نمیشه)
حالا من دو تا جمله ی اول و که خوندم ، خودم رو در حالتی یافتم که کتاب و به پشت گذاشتم و دارم چاییمو میخورم و فکر میکنم، کاملا غیر ارادی.
ینی میخوام بگم اینکه حتی سعی کنی ! فقط سعی کنی! خودتو بشناسی یکی از سخت ترین کارای دنیاست،.
درباره این سایت